امیر المؤمنین - علیه السلام - می فرماید:
«معرفه النفس انفع المعارف»[1]
خودشناسی سودمندترین دانشهاست.
همچنین می فرماید:
«غایه المعرفه ان یعرف المرء نفسه»[2]
نهایت معرفت آن است که انسان خود را بشناسد.
و باز می فرماید: «نال الفوز الاکبر من ظفر بمعرفه النفس»[3]
کسی که به شناخت خود دست یابد
به بزرگترین رستگاری و پیروزی رسیده است.
آن حضرت در جایی دیگر می فرماید:
«افضل الحکمه معرفه الانسان نفسه»[4]
بزرگترین حکمت آن است که انسان خود را بشناسد.
نقطه مقابلِ خودشناسی، خود ناشناسی است که به عقیده امیر المؤمنین - علیه السلام - بالاترین و بزرگترین جهل است. چنانکه می فرماید: «اعظم الجهل جهل الانسان امر نفسه»[5]
بزرگترین نادانی خود ناشناسی انسان است.
و همچنین می فرماید: «کفی بالمرء جهلاً ان یجهل نفسه»[6]
در جهل انسان همین بس که خود را نشناسد.
[1] . شرح غررالحکم و دررالحکم (خوانساری)، ج6، ص148.
[2] . همان، ج4، ص272.
[3] . همان، ج6، ص 172.
[4] . همان، ج2، ص419.
[5] . همان، ج2، ص 387.
[6] . همان، ج4، ص 575.
بازدید امروز: 222
بازدید دیروز: 72
کل بازدیدها: 807006